De A4000T was de enige Amiga die ooit zowel SCSI- als IDE-interfaces op het moederbord heeft ingebouwd. Het hebben van stuurprogrammasoftware voor beide interfaces in de 512 KB ROM betekende dat sommige andere delen van AmigaOS van het ROM moesten worden verplaatst, en dus was de A4000T de enige machine die vereiste dat het bestand "workbench.library" op schijf moest worden opgeslagen voor het standaard besturingssysteem. Het was ook de enige Amiga die een pc-vormfactor voor het moederbord (AT) gebruikte, en een van de weinige die een lithiumbatterij gebruikte in plaats van een oplaadbare nikkel-cadmiumbatterij, waardoor het risico van lekkende bijtende vloeistoffen op het moederbord enorm werd verminderd en schade veroorzaken met de leeftijd. Modulariteit was een ander uniek aspect van de machine, met de CPU, audio, video en input-output poorten allemaal op aparte dochterborden. Dit maakte de machine bijna modulair.

De machine was bedoeld als een high-end videowerkstation met uitbreidbaarheid in het achterhoofd en met het oog op NewTek's Video Toaster. Het moederbord bevat twee Amiga-videoslots, vijf 100-pins Zorro III-slots en 4 ISA-slots, en de behuizing biedt plaats aan maximaal zes schijven. Er kan tot 16 MB RAM op het moederbord worden geïnstalleerd, terwijl op sommige CPU-kaarten extra RAM kan worden geïnstalleerd (tot 128 MB), en er kan nog meer worden toegevoegd op Zorro-kaarten.

Dit was de laatste computer die door Commodore International werd uitgebracht. Er wordt geschat dat er slechts 200 A4000T's van het Commodore-merk werden geproduceerd voordat het bedrijf failliet ging. De productie van de A4000T werd hervat nadat Escom de Amiga-activa had gekocht. Afgezien van de nieuwe optie van een 68060 CPU, vertoonden de door Escom vervaardigde 4000Ts kleine verschillen met de oude, waaronder de vervanging van de diskettedrive met hoge dichtheid door een floppydrive met dubbele dichtheid en een ander voorpaneel op de behuizing.